(Nina Szmyt)

Poeci piszą w grubych brulionach,

Rzeczy takie niepotrzebne jak koklusz,

A Ty przychodzisz smutny, zielony

I mówisz ,że nie mogłeś dospać.

Smutni poeci w grubych brulionach,

Są nudni i uparci 

A Ty zabawny mówisz ,że masz pomysł,

Na zgrabny żarcik.

Więc co tu zrobić…poetów przegnać..

Bruliony spalić ,zniweczyć.

Trzeba tych wszystkich smutnych poetów,

Razem pozbierać i pocieszyć