Aleksandra Kamila Ciamciak
Aleksandra Kamila Ciamciak
Aleksandra Kamila Ciamciak – ur. 6 lutego 1994 roku w Kaliszu. Absolwentka Gimnazjum Nr 7 w Kaliszu. Obecnie uczennica II LO im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu. Interesuje się poezją lat wojennych oraz twórczością Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej i Agnieszki Osieckiej. Kocha spędzać czas z rodziną i przyjaciółmi. Uwielbia długie spacery, filmową muzykę i truskawki. Od niedawna rozwija się kulinarnie. Marzy o karierze polonistyki. Przygodę z pisaniem rozpoczęła rok temu.
List
Znów dostałam list od Ciebie.
Pytasz czy wszystko w porządku, wprawiając mnie jednocześnie w zakłopotanie.
Co mam ci powiedzieć? Prawdę? Tak na pewno jej oczekujesz…
Bez Ciebie jestem nie do zniesienia. Nawet mój cień uciekł ode mnie.
Spaceruję po łąkach okrytych pierzyną z polnych kwiatów i wspominam chwile, w których byliśmy razem…
Czy jestem samotna? Nie, nic z tych rzeczy.
W towarzystwie śpiewu ptaków, szumu wiatrów i cudownego zapachu morza obracam kartki mego kalendarza…
Jesienią
Tańczę wraz ze złocistymi liśćmi na drodze…
Zimą
Otulona kocem czytam książki i wsłuchuję się w cudowną muzykę wydobywającą się ze strzelającego drewna w kominku
Wiosną
Wraz ze zwierzętami i roślinami…budzę się do życia
Latem
Rozmawiam ze słonecznikami i pytam, czy do mnie wrócisz…
Jak widzisz z każdą porą roku, z każdym dniem, z każdą chwilą widzę
Jak liść nadziei na mej gałęzi życia usycha i wyrasta na nowo, abym mogła być utwierdzona w przekonaniu…
Że znów będziemy razem.
18.02.2010 rok
Obraz życia
Maluję obraz życia
Błękitem nadziei wypełniam miejsce na niebo
Odcieniami brązu maluję kręte życiowe ścieżki
Radosną, żółtą barwą rysuję słońce oświetlające każde zakątki powątpienia
Granatem namaluję zagadkowy horyzont przyszłości
A czerwienią?
Czerwienią namaluję kwiaty przesycone nektarem miłości
Odcieniami szarości namaluję cień padający na zieloną łąkę szczęścia
Niewinna, bo w kolorze bieli będzie furtka rozpoczynająca kolejny etap życia
Wielobarwne będą ptaki niosące te dobre i te złe wieści
A czarna? Czarna będzie kłódka od furtki zamykająca kolejny rozdział mej powieści życia.
01.07.2010 rok