Książe Lech i druchów trzech - L.Konopiński
Książe Lech i druchów trzech - L.Konopiński
Tytuł: Książe Lech i druchów trzech - Opowieść z 805 roku
Autor: Lech Konopiński
Ilustracje: Karolona Piątek
Wydanie III poprawione
Wielkopolska Agencja Literacka WAL
Poznań 2010
ISBN 978-83-923608-1-0
Akcja opowieści toczy się na ziemiach Goplan i Ledniczan oraz na ziemi czeskiej nad rzeką Ohrzą, gdzie według roczników frankońskich cesarz Karol Wielki stoczył w 805 roku wielką bitwę z wojskami słowiańskimi pod dowództwem księcia Lecha. Niektórzy historycy przypuszczają, że ów Lech jest tym samym księciem, który na przełomie VIII i IX wieku wzniósł Gród Gnieźnieński. Bohaterowie opowieści, trzej chłopcy, przenoszą się w ten odległy świat przy pomocy cudownej machiny.
O książce „Książę Lech i druhów trzech" napisali:
Profesor dr hab. Zbigniew Zakrzewski:
Dzięki serdeczne za przemiłą, spoetyzowaną opowieść o księciu Lechu. Wiele rzeczy w tym nowym osiągnięciu pisarskim jest godnych uznania - po pierwsze, choćby samo wyjście poza dość nudne realia i widzenie świata oczyma wyobraźni; po wtóre - zainteresowanie się regionem wielkopolskim, raczej mało znanym a przecież interesującym, wreszcie - walory literackie owej opowieści: konsekwentny rytm 10-zgłoskowego wiersza, unikanie rymów banalnych itp.
Profesor dr hab. Witold Hensel:
Bajka dotyczy dziejów legendarnych, różnie ocenianych przez historyków. W różnych utworach odnoszących się do tych lat może być stosowana duża swoboda literacka. Po retuszu bajka ta może przynieść pożytki wychowawcze.
Profesor dr hab. Henryk Łowmiański:
Uprzejmie dziękuję za uroczą opowieść „Książę Lech i druhów trzech". Mimo odmiennych treści przypomina mi ona kalejdoskopiczną żywą fakturą ulubione ongiś przez dzieci książeczki Kornela Makuszyńskiego i z pewnością zachwyci krąg czytelników, dla których jest przeznaczona a zarazem pouczy o dawnych polskich czasach. Jest jasne, że z rzeczywistością historyczną łączy wątki fantastyczne -podróż w głąb przeszłości - i to na rakiecie skonstruowanej przez trzech chłopców. I fabuła historyczna musi być czerpana w wielkiej części z wyobraźni - z powodu braku bliskich w czasie źródeł pisanych.
Profesor dr hab. Gerard Labuda:
Teraz dopiero uświadamiam sobie w pełni, że Pańskim patronem jest Lech, a więc ma Pan szczególny tytuł, by sławić jego imię! Chętnie służę dalszymi informacjami, zwłaszcza że poemat o księciu Lechu znakomity (nic nie wiedziałem o jego istnieniu!). Nie wątpię, że następny o Siemowicie będzie równie świetny. Proszę przyjąć wyrazy szczególnej atencji.
(-) Gerard Labuda